Orhan Pamuk’un pek şaşaalı bir şekilde piyasaya sürülen kitabı Yeni Hayat’ın pazarlama sloganıydı “Bir kitap okudum hayatım değişti” cümlesi.. İnsanın gerçekten hayatını değiştiren anlar olduğuna, sadece bir “an” diye hiç bir anın yabana atılmaması gerektiğine de inanırım..
Bunalımlı anlarınızda ne yaparsınız? Tamam biliyoruz uykusuz kalırsınız, iştahınız kesilir, sigara tüketiminiz, alkol tüketiminiz artar bir nevi uyuşukluk içinde bilinçli yada bilinçsiz acınızı sızıya çevirmeye çalışırsınız .
Arayışlar içindesinizdir önce beyninizi doldurur cümleler: “Yanlışım neydi?”, “Niçin ben?”, “Peki ama …?!!..
Bir şeyler bulsanız da, bulmasanız da ardından; “Ama haksızlık bu”, “Aslında ..”, “Şimdi ben …” seslenişleri ağzınızın içinde belirmeye başlar.
Böyle bir günde ben de bir küfür okudum bütün hayatım değişti..
Tamam hayatım değil ama bakışım değişti.. Duruşum değişti.. Arayışlarımın neticesini gayet güzel bir şekilde ağzımdan fışkırtı verdim. Pardon önce gözlerimden.. Okudum, geçtim.. Durdum tekrar okudum..Çözdüm ve ciddi bir şekilde kükreyerek küfür ettim.
Kendimi rahatlamış hissettim.
Tüm sorunlarımı çözmüş, meselemi halletmiş üzerimdeki ağır yükü o küfre yükleyip uzaya fırlatmış oldum..
İşte bu küfürde kendimi buldum. .
“Bazen neşe bazen keder, Fasulyeden adamın beynini siker..”
Tamamı buydu ama belki de bu bir hayatın özetiydi.
Abartıyor muyum?
Çok mu garip geliyor şimdi bu cümle?..
Çok mu iddialı oldu?
Ya da öylesine söylenmiş, olmayan anlamlar yüklenilmeye çalışılmış bir ifade mi size göre?
Eğer fasulyeden bir hayatı, fasulyeden bir hayatı yaşamaya çalışan fasulyeden bir insanı bilmiyor, tahayyül edemiyorsanız anlamanızı beklemek boşa kürek çekmek; fasulyeyi bilmeyenlerle fasulyenin ve fasulyeden olmanın nimetlerini paylaşmaksa bana zul olur… Fasulye literatüründe fasulyeyi bilmeyenin hayatı bir küfürle değişmez, fasulyeden olmayan da bir küfürde kendini keşfe çalışmaz…Mesele bundan ibaret..
* * *
Fasulyeden’in notu: ak elleri kalem tutar; yazar elif elif diye.. hoşgeldin..