Denizli Kümeye!

Şimdi bu delidolu, muhteşem, çılgın, holigan taraftarı olan horoz tayfasına neden böyle bir başlıkla gider yapıldığını filan sorabilirsiniz. Belki dayanacaklar siteye oluk oluk ama olsun ulan, tehlike bizim göbek adımız… Kısaca o maçın öncesini, sonrasını biraz hatırlayalım.

Herşeyden önce kendi görüşüm biz şampiyonluğu Denizli de değil, Manisa da kaybettik. Daha sonra hakikaten zor bir galibiyet serisi yakalayarak tekrar avantajı elde ettik.

Başkan Ali İpek “şöyle çantalar gidiyor, böyle bavullar taşınıyor” gibi açıklamalar yapıyor, sezon sonunda bunları bir bir açıklayacağını söylüyordu. Maç sonu bir tarafına dut girmiş bülbül gibi sustu. Alem kepazeliğini gördü. İtiraz edeni Allah taş yapar. Söz vermek başka bir şey vermeye benzemez diye öğretmişlerdi halbuki. Bazıları başka şeyleri vermeyi kendine yedirmiş.

Maç öncesi dolmuş muavini tarzı elemanların “gel abi, gir abi, bu da bizden” diye nasıl adamları içeri soktuklarını gördük. Öyle ki, biz Kale arkası tribüne girerken biletimiz olduğu için VİP muamelesi gördük.

Maç öncesi polislerin yangın söndürücü tüpleri nasıl taşıdığını gördük. Emniyet de ayarlanmıştı. Meşaleler yanacak; maç bilerek ve isteyerek uzatmaya götürülecekti. Emniyet de buna çanak tutacaktı. Nitekim kale arkası tribün komple yandı. Canım Türkiyem her zaman ki gibi kanunları kişilerin keyfine göre uyguladı. Bir kişi de ne yapıyor bunlar demedi. Polis itfayecilik oynadı köşede.

Tabi maça elini kolunu sallayan girdiği için Denizli’yi takanların sayısı da azdı. Yanı başımızdan taa karşı cephedeki Fenerbahçelilere “Duyun ulan Fenerliler, Cimbom şampiyon olacak” şeklinde bağıran amca bir süre sonra yanlış yaptığını anladı ama iş işten geçmişti.

Tribündergi’de yazan bazı süper holigan horoz tayfası maçtan önce “bizim tribüne girmeyin çok müthiş olay olur” falan diye vermeye çalıştığı ayar bizi pek korkutmadı. Orada en fazla 100 kişi golü yedikten sonra bağırınca bütün maraton tribünü karpuz gibi açıldı. Sonra polisin zorlaması üzerine dışarı çıktık. Bu müthiş tayfa manzarayı görünce ne hissetti diye hep düşünmüşümdür.

Ayrıca o günlerde yaratılan fakir ama mağrur Cimbom, zengin piçi Fenerbahçe havasını da unutmamak lazım.
Denizli şehrinde Denizli’nin beraberliğinden çok Gs sevdalısı elemanı gördük.

Bize hala “biz ne yapsaydık, yatsamıydık altınıza, kuyruk acısı var” diyenler; sizin anlamadığınız dünyada kim bilir, kimler neler öğrenmiştir? İspat imkanımız olsa keşke. Öyle değil mi erk? Bugün o gün müdür bilinmez ama boka battığınız zaman sifonu çekmek bize düşerse çekmeyen Fenerbahçe’li değildir.

Unuttuğum kısımları hafızası kuvvetli arkadaşlar eklerse sevinirim.