Anayasanın ilk 3 maddesinin değiştirilemeyeceğini, değiştirilmesinin teklif dahi edilemeyeceğini belirten 4. madde ile ilgili beylik laflardan birisidir. “Ee hacı, 4. maddeyi değiştirseler olmuyor mu?” Bu cümleyi kurmayan adama kız verilmemesi emekli öğretmenlerin konuşlandığı bazı ücra kahvehanelerde değiştirilemez bir yasadır. Değiştirilmesi teklif dahi edilemez. Aynı geyiğe girmek maksadında değilim aslen, lakin 3+1 maddenin verdiği sıkıntıları aşmak adına ne garip yollara başvurulabileceğini, hatta bir zamanlar bazı girişimlerin olduğunu da belirtmek gerek.
İşbu fotoğraf galerisi ile birlikte 1970’lerin İstanbul’una, o güzelim şehrin kimi zaman büyülü, kimi zaman buğulu, kimi zaman da hüzünlü atmosferini iliklerinize kadar hissedeceksiniz. Bir nebze bile olsun, Nebil Özgentürk olmadığıma ve duygu yoğunluğu bakımından gerekli istidadı barındırmadığıma göre sunuş kısmını burada kesip, sizi fotoğraflarla başbaşa bırakıyorum. Hem de başbaşa mı, baş başa mı yazmam gerektiğini bilmeden...
11. Uluslararası İstanbul Bienali 12 Eylül’de başlıyor. Bienal’in bu yılki kavramsal çerçevesi “İnsan Neyle Yaşar?” Bana sormadıklarının farkında olmakla birlikte, cevap vermeden de duramıyorum işte. İnsan, hayatına biçilen değer kadar…
Sene 2009. Yazın sonları, sonbaharın da ilk günlerini yaşıyoruz. Kent İstanbul. 2010 Avrupa Kültür Başkenti seçilmiş. Gururluyuz. Mart ayında yerel seçimini yapmış, son 5 senesinde koltukta olan bir ismi ve…
Toplumsal iletişim son derece önemli. Neden? Toplum içinde iletişemiyorsan, sosyal bir varlık olmaktan uzaklaşıp, hayvanlığa doğru yol alıyorsun. Bu da hayatı oldukça zorlaştırıyor; hem senin, hem de etrafındakiler için. Çok da umrunda mı peki? Zaman zaman hayır. Nezaket sahibi, ince ruhlu bir insan olmadığımı kimseye atlatmama lüzum yok sanırsam. Lakin bildiğin bir öküz de değilim. Sabrım zorlanmadığı sürece...
Şehr-i Saadet’e 3. köprü yapılacak ya, şimdi “Solcular hep böyledir, birinci köprüye de karşıydılar” çapsızlığının ekmeğine yağ sürmek korkusunu da içimde barındırarak köprünün yeri seçilirken izlenen yöntem üzerine iki kelam etmek isterim. Hali hazırda edilmişi de var, dileyen ordan başlayabilir.
Şimdi, 15 milyonluk bir şehre boğaz köprüsü gibi devasa bir köprü yapılıyorsa eğer süreç nasıl işlemelidir bir düşünelim. Bilim adamlarından oluşan bir komisyon kurulur. Bu komisyon köprünün yapılmasının artı ve eksilerini ortaya koyar. Ardından yapılması elzem sonucu çıkarsa araç trafiği/yoğunluğu, zemin durumu, çevre, ekoloji gibi konularda raporlar hazırlanır. Daha sonraki aşamada şehir idarecileri de istimlak ve arsa durumuna ilişkin çalışmalar yaparlar. Ve en uygun yer bulunur. Değil mi? Yaklaştınız. Ama cevap tam olarak bu değil.
Hayatımıza renk katmak amacıyla yepyeni bir ütopyayla sizlerle beraberim. Bu sefer hedefimde askerliği daha cazip daha heyecanlı hale getirmek var. Hem haftasonu askere gidicek arkadaşları hem de yarın çekilecek Şampiyonlar Ligi ve Avrupa Ligi kuralarını aynı potada eritip ekmeğe sürmek istiyorum izninizle.
sayende sayebân olduk istanbul şehri
sayende sebil olduk aç kaldık sefil olduk
yıldızlar dem çekti güvercinler gibi başucumuzda
ve yaktı perişan eyledi sine-i sâd-pâremizi
saplanıp hançer misâli bir hilâl
sokaklar serseri biz serseri
yüksekkaldırım da
bir cezayir şarkısını dile getirdi plâklar
cadde-i kebir: bütün ışıklarını yakmış bir gemidir
sinemalar neredeyse boşalacaklar
Şehiriçi köprülerle ilgili bir deyim vardır, işin ehli “Birinci köprü ikinciyi, ikinci köprü de üçüncüyü getirir. Bu bir köprü tuzağıdır” der. İstanbul’un beylik gündemlerinden birisi Üçüncü köprüdür malum. (Bu arada 3. köprü yazmak mı, üçüncü köprü yazmak mı daha doğru dilbigisi açısından? Bilemedim.) Ulaştırma Bakanı Binali Yıldırım, 3. köprü ile ilgili imar çalışmalarının devam ettiğini, Ağustos ayı içerisinde tamamlanacağını, Eylül’de de ihale sürecinin başlatılacağını açıklamış. Ve eklemiş “Bütün bu işlemler yapılmadan ortaya atılacak güzergah bilgileri bazı mağduriyet ve haksız kazançları beraberinde getirecek.”