İstanbul: Since 1453

Son 2-3 yıldır kendimi Osmanlı ve İslam tarihi araştırmaları ile resmi tarihe verdim. Roman ya da onun bunun hikâyesini kaynak gösteren kitapları değil; ince eleyip sık dokuyarak, deli gibi araştırarak (ansiklopedi ve kütüphanelerden, web’den değil!) kendimce birçok sonuca vardım. Okudum, araştırdım, soruşturdum, gittim hocalar buldum, araştırmacılar buldum, sordum, sordum, sordum… En çok takıldığım noktalardan birisi hep İstanbul 1453 oldu.

Malum pankartın bir ucundan tutmuş bir kişi olarak araştırmak da boynumuzun borcu oldu. Her sene Mayıs’ın son Cuma hutbesinde hep aynı şekilde anlatıldı. “Hz. Peygamber şöyle demiştir: Konstantiniyye elbet bir gün fethedilecektir, bunu gerçekleştiren komutan ne güzel bir komutan ve onun ordusu ne güzel bir ordudur” temelinden yükselerek, Fatih Sultan Mehmet’in çok dil bilen bir padişah olduğu (4’le başladı, en son bugün 6-7 dil dedi hoca), gemileri karadan yürüttüğü, çok zeki ve çok imanlı bir padişah olduğu (önceleri Fatih Sultan Mehmet, son dönemde F. S. Mehmet Han Hazretleri) v.b bilinen anlatımlar… Dünyada en çok yıpratılan şey tarih ne yazık ki. Her dönem kendisi geçmişe bir şeyler eklemiş, çıkarmış, silmiş, parçalamış. Saf tarih kütüphane raflarında, ansiklopedilerde, saray ve müze arşivlerinde, üniversite arşivlerinde kalmış. Resmi ideolojinin ortaya çıkardığı eskiyi anlatan güncel uyduruk tarih parlak ışıklarla donanmış, lüks görünümlü kitap marketlerde “en çok satan–okunan” olmuş… Neyse benim burada öğrendiğim tarih bilgilerini paylaşacağım falan yok, merak eden gider araştırır. Hz. Peygamber’in gerçekten İstanbul ve fethi üzerine hadis-i şerif’i var mıdır? Yok mudur? Sultan Fatih kaç dil bilir? Bu diller nelerdir? Fatih acaba sadece sultan mı? Han mı? Hazret mi? Gemiler karadan yürüdü mü? Yürümedi mi? Bir çağ kapanıp yeni bir çağ açıldı mı? Kapatan kim? Açan kim? Anlamı ne bu çağların ve neye göre nasıl anlam kazandılar? Bunların hepsi araştırınca büyük ölçüde karşınıza çıkar. Ve sizin İstanbul 1453’ünüz anlamını belki yeniden bulur. Ancak bu yazıyı yazma sebebim işte aşağıdadır:

Saat: 10:10
Yer: Heybeliada iskele meydanı
İstanbul’a mı insem, yoksa adalar arası takılıp cumayı ada camilerinde mi kılsam diye düşünüyor ve elimde Fanatik Gazetesi Hipodrom eki yoğun bir çalışma sürdürüyorum. Karar verdim, 10:20 vapuruna atladım, ver elini Kadıköy… Gemideyim. Ne günün tarihi ve önemi, ne de mayın sorunu ile Kuzey Kore’mizin ABD’ye karşı dayılanması sonrası gelişen durumdan haberim var. Evde yapılan tadilat da umurumda değil. Öncelikli gündem:

1- Akşam İstanbul yarışı ve altılı şablonu
2- Zamanında ben evlenirken Trabzon deplasmanına gidebilmek için milli maç arasına getireyim nikâh tarihini diye canım çıkarken ve elli takla atarken zamane tribüncüsü kardeşlerimin “bir arkadaşın nikâhı var, tribünden” bahanesiyle Trabzon yolunu iptal etmiş olmalarının acısı… O vatandaş evlenir, 40 sene aynı yastıkta kocarlar; ben 4 ay evli kaldım…
3- Finlandiya Ligi’ne hala neden bahis yaptığım ve bu ülkede futbol maçlarını soruşturan bir adli makamın olup olmadığı.

Cuma namazı için camiden içeri girip hocanın budizm, reiki, meditasyon konusunda “Şeytan işi bunlar” ağırlıklı ve tamamen bilimsel, dinsel, sosyal temelden uzak sallayışına denk geldim. Hah dedim, adaya dönmeden bana iş çıktı: Namaz bitimi hocayı yakalayıp soru yağmuru. Hocam baya dayanaksız sallıyor! Ulan ben çıksam kürsüye, kötülemek istediği bu uzak doğu icatlarına ilişkin üç dakika konuşsam, cemaat kol kola girer Altı Yol–Bostancı arası bir tane bu konuda para sömüren dernek, tıp merkezi bırakmaz. Garanti veririm. Konu sanırım cemaatten sadece benim ilgimi çekiyor. Birden hoca nümerik saplantılar ve bunun bir sapkınlık olduğundan bahsetti ki, “hah” dedim, “eğer hoca sorularıma cevap verme nezaketinde bulunursa akşama kadar buradayız”

Ufak bir nefes arası, cemaate önlere ilerleyin uyarısı ve konuşmanın ikinci bölümü “İstanbul’un fethinin 556.yılı” ve sadece ben şaşırdım “hadi be bugün 29 Mayıs ve ben ıskaladım bunu”… Oysa adadan gelirken karşımda iki Yunanlı turist oturmuş ve Yunanca konuşurken bile hep İstanbul diyorlardı ve ben “vay be adamlar Konstantinopolis demedi hiç” şaşkınlığı oluşmuştu.

Hoca devam etti, senelerdir aynı şekilde anlatılan 1453 tarihi sadece sıfatlar ve sayılar değişerek devam ediyordu. Bilinen dil sayısı ve Fatih’in ünvanları sürekli zenginleşiyor ama olsun. Hoca anlattı, anlattı, hatta okudu, okudu, okudu… Benim can alıcı soru oluştu kafada… Ne Hadis’i, ne gemileri, ne yabancı dil bilgisini ne de Fatih’in ünvanlarını, sıfatlarını, hitap şekillerini soracağım… Soru net ve tek…

Ahanda soru:
Hocam bahsettiğin o nümerik saplantılar ve bunun sapkınlık, şeytanilik olduğunu bahsettiğin o vahim duruma yakalanmış en büyük Osmanlı padişahı kim biliyor musun? Ve hayran olduğu, maddi manevi desteklediği, sürekli görüşüp fikir danıştığı o kişiler kimdi? Kaç tarihinde, nerede, nasıl ve kimlerce katledildiler?

Ne resmi tarihinizle, ne de resmi dininizle insanları gerçek tarihten ve inanmak isteyenleri gerçek dinden saptıramazsınız. Ama üzüldüğüm konu Yaşar Nuri Öztürk’ün doğru söylüyor olması “Allah ile aldatmak”

Ulan Kuzey Kore füze deneme olayında rotayı ABD’ye çevirsen ve bir deneme daha yapsan… 4.dünya savaşı ok ve mızrakla olacak diyen düşünür doğru mu söylemiş anlasak!