Turkcell Süper Lig'in bitimine 5 hafta kala Fenerbahçe en yakın takipçisi Galatasaray’ın 2 puan önünde. Ve Galatasaray o hafta Kadıköy deplasmanına geliyor. Fenerbahçe yenerse eğer, puan farkını 5’e çıkartacak ve şampiyonluğunu neredeyse garantileyecek. Ama maç 7-0 Galatasaray’ın üstünlüğü ile sona eriyor. Galatasaray 2 puan geride ikinci sırada geldiği Kadıköy’den 1 puan farkla, lider olarak ayrılmakla kalmıyor; eski lideri 7 farkla yenerek psikolojik olarak şampiyonluğu şimdiden ilan ediyor.
Kurada Sevilla’nın adının görünmesinin ardından herkes Sevilla’nın ne kadar da zorlu bir rakip olduğundan bahsediyordu. Haklıydılar da, bizim ülkemizin en büyük kulüpsel başarısını adamlar iki yıl peş peşe gerçekleştirdiler. Yani 2 yıldır katıldıkları turnuvayı kazanıyorlar ve 3. yılda da henüz kendilerini turnuvanın dışına atan bir takım çıkamamıştı. Bu açıdan Sevilla maçında Fenerbahçe’nin başarısı çok daha büyük bir anlam kazanıyor nazarımda. Biliyoruz ki Kanarya’nın Avrupa’da kazanmak gibi bir alışkanlığı olmadı hiçbir zaman. En zor iş de bu alışkanlığı kazanmak zaten.
İki çok heyecanlı ve bol defans hatalı maçtan sonra Sevilla boynunu bükerken, beklenmedik bir şey oluyor Fenerbahçe çeyrek finale adını yazdırıyordu.
Ekşisözlükte mi, tribündergi'de mi yoksa salak saçma gazete haber yorumlarında mı okumuştum bilmiyorum. Gerçi tribündergi olsaydı yazan kişi Fenerbahçeli ilan edilirdi, orası değildir. Sanıyorum ekşisözlüktü. Tam o sırada yüksek ihtimalle bir yandan uyuyor, bir yandan çoraplarımı giyiyor, bir yandan da "bugün de sakalı kesmeyivereyim" diye asgari ücretli CEO giyim-kuşam tarzımdan tavizler veriyordum. Neyse, demişti ki yorumun sahibi "Bir Galatasaray'lı olarak Fenerbahçe'nin en ballı kurayı seçtiğini rahatlıkla söyleyebilirim." Ya da bu minvalde bir şey. Tahmin ettiğiniz gibi Fortis Türkiye Kupası çeyrek final eşleşmesinden bahsetmekteyim. Türban, mürban diye iyice boğulmuşken, sonunda Fenerbahçe-Galatasaray. Yine, yeniden...
Sevgili Fenerbahçe'miz 100. yılına girerken futbola dair coşkum, heyecanım yerlerde süründüğü için geçen sene olduğu gibi bu sene de pek bir ilgisiz kalmıştım olan bitene. Lig başladı filan, bir şekil arkadaş ortamlarında futbol mevzuları geldi kuruldu ortaya. Tabii ömrümüz yarı samimi arkadaş ortamlarında sessizliği bozmak üzerine kurulu taktiklerle geçmekte olduğu için futboldan nasibimizi alalım yine dedik.
Türk futbolu ve futbolseveri olarak gelişmenin şirazesi olarak hep Avrupa'yı görmüşüzdür haklı olarak. Avrupa'da söyle, Avrupa'da böyle cümleleri sadece futbolda değil tabi, tüm sosyal mavralarda önümüze çıkmakta. Ben de öyle başlayacağım cümleye, hatta yazının ana fikrini tek cümlede özetlemek en güzeli. Avrupa'da iç saha maçında 50 taraftarı tarafından desteklenen bir takım yok kardeşim, 2 kere 2 dört, 5 kere 10 50...
Yurdum internet kullanıcısı, hele hele taraftar forumlarını kendilerine mesken tutanları pek bir garip oluyor. Zaten futbolu tek renkle izleme, tartışma hallerinden mütevellit en doğru biziz, en büyük biziz, diğerleri hep ezik ruh hali içindeler, anlıyorum. Ama bu türlü salak saçam sitelerin düzenlediği en büyük taraftar kimde anketlerine ambargo koyma hırsı bardağı taşırıyor resmen.