![fasulyedeni babam öldürdü](https://www.fasulyeden.com/wp-content/uploads/2024/05/ahmet-ozal-babami-kim-oldurdu-large-2.png")
Geçtiğimiz aylarda Hürriyet’ten kovulan usta yazar Emin Çölaşan “Kovulduk ey Halkım, Unutma Bizi” adlı kitabıyla okuyucusuyla buluşuyor. Çölaşan’ın Hürriyet’ten uzaklaştırılma operasyonu ile ilgili ayrıntıları anlattığı kitabının kapağında yakışıklı Tayyip Erdoğan ve “Durmak yok, yola devam” sloganı yer alıyor. 8 Ekim pazartesiymiş vitrinlere çıkış tarihi ve Bilgi Yayınlarından çıkıyormuş kitap. Bilgiye…
Ödülün ne akla hizmet, hangi seçici nitelikler ışığında verildiğine dair pek bir bilgim yok açıkcası. Daha önce kimlere verildi, bu adamlar dünya penceresinde hangi saksıda çiçek açıyorlardı bilmiyorum. Edebiyat dünyasına pek te aşina değilim. Ancak beni rahatsız eden başka bir şey var bu hususta.
Hasan İbn-i Sabbah (ya da Hassan-i Sabbah) ismi ile lisedeyken Bahadır Boysal’ın Leman yada Lemanyak’ta hazırladığı köşe ile haberdar olmuştum. Orada bir işkence uzmanı olduğu, dünya işkence literatüründe (böyle bi literatür mü olur lan?) yer alan çoğu işkence yönteminin mucidi olduğundan bahsediliyordu. “Vay anasını, psikopat bir devlet adamı heralde” deyip geçtim o günlerde, unuttum adını, sanını…
Çocukken ilk okunan kitabın insanların kaderlerini belirlediğine ilişkin, hiç bilimsel olmayan ama derinden güvendiğim bir kanaatim var. Hatta insanların, aslında ilk okudukları kitapların izlerini, hayallerini, güzergâhlarını ömürleri boyunca takip ettiğini, hiç farkında olmasalar bile bütün hayatlarını o ilk kitaplara göre biçimlendirdiklerini düşünürüm hep. Karşılaşmaların, yakınlaşmaların “doğruluğunun” (!) bu kitaplar üzerinden sağlamasının yapılabileceğine bile inanırım inceden. İlk okuduğu kitap “Ulduz ve Kargalar” olan bir çocukla “Kaşağı”…