![fasulyedeni babam öldürdü](https://www.fasulyeden.com/wp-content/uploads/2024/05/ahmet-ozal-babami-kim-oldurdu-large-2.png")
O kadar tribün peşinde koşturuyoruz, bağırıyoruz, çağırıyoruz. Peki bunları kimin için yapıyoruz? Tamam arma, forma, şan, şeref, renkler için tabii ki, ama saha içinde de etki alanımızda bulunan sporcular var. Somut olarak verdiğimiz desteğin hedefi en nihayetinde onlar. Deplasman yasağının olmadığı her maçta sahadaki her adamın destekçisi var tribünde. Ya kimin yok? Gariban hakemlerin. Bu noktadan sonra olay kopucak, ütopik noktalara kayacak hatırlatayım.
Nasıl ki Türkiye doğu ile batı arasında bir köprü; bizim Ulvican‘ımız da vahşi Afrika ile modern Türkiye arasında bir köprü vaziyeti görmektedir. Lakin bu barış elçisi dün sabaha karşı 5 sularında, maceradan maceraya koştuğu bir gecenin sonunda evine dönerken düşüp, köprücük kemiğini kırmış. “Köprücük kemiği neresiydi tam olarak?” sorusuna cevap veremediği gibi, Nasıl düştün olm? sorusuna da “Hatırlamıyorum kanka” diye cevap vermekle yetinmiştir kendisi. Sabaha…
Sitenin en altına bir sayaç koyduğumuzun ve bu sayaca göre bugün sitenin 1700. günü olduğunu biliyor musunuz? Muhtemelen hayır. Peki bilmenizin gerekmediğini ben biliyor muyum? Muhtemelen evet. “1700 ne ki? Ne gibi bir önemi var” derseniz eğer, verecek cevabım var mı? Muhtemelen yok. 2000’e kadar beklese miydim acaba? Üff çok var daha… Gerçi bakmayın 1700’ün kulağa az birşeymiş gibi gelmesine, nerden baksan bir 5 yıla…
“Açtım ellerimi dedim ki ‘Ya rabbi, bu nerede olursa iyi olur. Sen bana doğru ve hayırlı yolu göster ve beni oraya yönelt’ diye dua ettim. Bakan’a dedim ki ‘Benim içime Amerika’da Cleveland yazıyor, önce Rabbime sonra oraya gidersek’ dedim ve ‘peki’ dedi yolculuk böyle başladı” dedi. Bildiğiniz ya da şimdi öğrendiğiniz gibi Hakan Sert kardeşimiz talihsiz bir kaza geçirdi. Ahsen Hanım ve very speacial kocasına…
FasulyedenKom 27.07.2004’te yayın hayatına başladığında, yazar kadrosunda, bir düşünelim; dea, Atbs, dellez, canoglan, aristokrat ve ustad vardı. dea, Atbs, dellez ve canoglan hala buralarda. Aristokrat ile yollar hayatın gereği olarak ayrıldı. Bir zamanlar her akşam birlikte olduğum kendisiyle an itibariyle görüşmüyoruz bile. Siteye çiziktirdiği sadece 1 yazı var. Ancak sitenin şekillenmesinde sabahlara kadar süren fikir telakki seansları ile çok katkısı vardır. Ustad ise, buradan kimsenin…
Canoğlan’la tuvaleti rezalet (rezalet-i tuvalet) olan bir bardayız. O kadar ki, pisuvara ne verirseniz, alt hortumdan aynen geri yolluyor ayakkabınıza, paçalarınıza. Tam da “Oğlum süper loto bize çıkacak, ne yapalım” geyikleri döndürdüğümüzden, mekan sahibine “Abi senin barı da elden geçiririz, tuvalete filan bir çeki-düzen veririz” teklifinde bulunuyoruz. Tuvaleti pis ama sahibi idare eder mekanda hangi ortamda, nasıl pişirildiği zerre umrumuzda olmayan patateslerimizi yer, biralarımızı içerken…
2008’i de devirdik, sıra 2009’da. Ben tüyoyu vereyim şimdiden. Ne uzayacağız, ne de kısalacağız. Bol bol savaşıp, bol bol dayak yiyeceğiz. Arada küçük zaferler belki kazanacağız ama, sıklıkla kaybedeceğiz. Sonra 2010 için umutlanacağız. Bu böyle sürüp gidecek. Adet yerini bulsun kavlinden herkese iyi seneler dileyelim yine de. Herkese sağlık, sıhhat, huzur, gurur, para, pul nasip etsin yaradan. Seneye görüşürüz. Bik bik bik… Tam da bu…
Her ne kadar ana eğilimim köşe yazarları, keyif verici siteler, forumlar, bloglar olsa da lanet olasıca işim gereği gün boyu internetten, televizyondan, gazetelerden tüm ekonomik gelişmeleri takip etmek durumunda kalıyorum. Kriz lafları çıkalı beri, her yerde aynı can sıkıcı kelamlar mevcut. Tehlike çok büyük, çok ciddi boyutlarda, o battı, bu bitti, aman dikkatli olalım, önlem paketi lazım vesaire, vesaire… FED Başkanı çıkıyor konut sektörü için…