Her iktidarın kendi zenginlerini yaratmasına alışığız biz Türkiye olarak. Cem Uzan'lardan, Mehmet Emin Karamehmetler'den fazlasıyla aşinayız bu duruma da kendilerini ahiretteki refaha kilitlemiş, hayat görüşünü buna göre belirlemiş bir iktidarın yine aynı kesimden zenginler yaratmasına şaşırmadan edemiyoruz. İslam'da rönesans hareketini kefene cep dikerek başlatıcaklar belli ki... Ehh, buna da şükür bu kadar beklemişken, di mi?
İletişim Yayınları diyor ki:
Onlarca yıldır küresel politikanın odağında yer alan Ortadoğu'da taşlar yeniden yerinden oynuyor. Bu karmaşık siyasal coğrafyada olup bitenleri anlamak, komşu olmaktan gelen bir merak ve kaygının ötesinde, insani ve siyasal bir sorumluluk. Öyle ki, Ortadoğu asla sadece yerel ya da bölgesel çatışmaların mekanı olmadı; orası, küresel çapta çıkarların kesiştiği, bu kesişmeyle de bölge halklarının ve gıyabında tüm "insanlığın" hallaç pamuğu gibi atıldığı bir cadı kazanı.
Her hayat bir filmdir ve hayat fena halde "download"a benzer. Kalan süre usul usul geriye doğru akar ve bi' bakmışşın ki download biter. Kimi 0.01 kb hızıyla yaşar, kimi 100 kb hızıyla. Hayattan koptuğun ruhsal çöküşler kısa zamanlı download kesintilerine yol açsa da zaten bu süre zarfında yaşamadığın için değişen bişi olmaz. Yolun yarısı 35 ise tamı da 70 olur diye düşündük, mantıklı da geldi.
Geriye dönüp bakınca şimdi, yalan mıydı herşey demek geliyor içimden. Ne varsa çocukluğumuza dair bir bir alınıyor elimizden. Köpek Pluto da köpek değildi denecek diye korkuyorum. Biz Plütonu karşılıksız sevmiştik, en küçük gezegen olarak gönüllerimizde yer etmiş, anılarımızı kaplamıştı. Çocukluk hayallerimizde çocuk gezegenimizdi o. Çekiciliğin, cazibenin simgesiydi, mitolojide cehennemler tanrısı Hadesin latincesiydi ve sevimliydi.