Hepimiz ergen yıllarımızda o "vurdulu kırdılı" diye tabir edilen dövüş filmlerinden izlemişizdir. Ben hatırlıyorum, hele de ilkokul yıllarımda çocuk aklımda çok severdim. Tabii o yıllar, Bruce Lee'nin ölümünün üzerinden 15 sene geçmiş, hâlâ televizyonda filmleri oynuyor, ama yine de eski popülerliği yok. Meydan Jean-Claude van Damme'a kalmış, tam da patlamaya başladığı yıllar hatta. Ara sıra televizyonlarda Bruce Lee filmlerine denk geliyoruz, ama çoğunlukla van Damme filmleri veriliyor, ve sinemalarda oynayanlar da gene onun filmleri.
Dediğim gibi, ergenliğe kadar bu tip filmlere az çok ilgi duymuş bir insanım. Ama mesela, bir Chuck Norris denildiğinde aklımda ne canlanır? Bugüne kadar hiç bir filmini oturup da başından sonuna kadar izlemişliğim yoktur. Hatta gözümde dövüş filmlerinin ikinci sınıf aktörlerinden birisidir. Ve hatta, dost meclislerinde muhabbeti şimdiye kadar filmleriyle değil, hep Atilla Atasoy'a olan benzerliğiyle geçmiştir. Bruce Lee bir efsanedir, van Damme'ın kendi çapında bir ünü vardır, Jackie Chan mevzuya mizah katmıştır, Steven Seagal bile filmlerinin kötülüğüyle bu konuda gene adından söz ettirir. Ama Chuck Norris sanki onca filmi çekmemiş gibi pek ciddiye alınmaz bu mevzularda. Hep aşağılanır, hep hor görülür, hakettiği değer pek verilmez kendisine.
