Şu ana kadar hayatta pek birşeyi başarmış sayılmam, hatta mütemadiyyen elime yüzüme bulaştırmam en bilinen malülümdur. Hayal dediğim şeyler de “yatım olsun, katım olsun, bok gibi param olsun” minvalinden uzakta garabet şeyler aslında ama yine de başaramayacağım da ortada. En acısı da senin arzuladığın işi yapan, senin arzuladığın hayatı yaşayan insanlara bir şekilde temas etmek; görmek, okumak, izlemek, takip etmek, merhaba demek. En sonunda diline kallavi bir küfür yerleştirmek, sonra, ne bileyim, öğlen ne yesem diye düşünmek heralde. Yine hamburger söyleyeceğim, offf…