Yaşamak hissedilmektir

Bir Attila İlhan vardı, şimdi yok…” Yazamıyorum bu cümleyi çünkü şimdi de bundan sonra da hep olacak Attila İlhan; hem de herkesten daha çok…

Mecbur olduklarıyla var olacak, sisler bulvarında görünecek zaman zaman, kimi sevsek onun dizelerinde bulacağız kendimizi, kendini martılarla bir tutanlar onu hissedecek. Yaşıyor olmak hissediliyor olmak bana göre… Birileri sizi hissediyorsa siz varsınız. Aksi durumda nefes alış-verişinizin yaşamınıza katkısı sadece biyolojik.

Yaşamaksa başka bir şey, başka bir boyut. Yaşamak hissettirmektir, yaşamak anılmaktır, yaşamak düşünülmektir, anlaşılmaktır, bilinmektir… Unutulmamaktir yaşamak, dokunulmak değil..

Attila İlhan için çok şey yazabilirim. Çünkü onun şiirlerinde çok şey hissetmiştim. Sarı saçlı bebekten daha çabuk ezberledim “beni koyup koyup gitme, ne olursun” dizelerini.. Çünkü sarı saçlı bebeğim yoktu, oysa beni bırakıp gitmesin istediğim kişi hep oldu…

Atilla İlhan bana ulaştı, Attila İlhan kendini okuyanlara ulaştı. Attila İlhan aklımda, hislerimde, fikirlerimde hatta şimdi kafamı çevirip baktığımda gördüğüm yerde, kitaplığımda..

Dediğim gibi Attila İlhan şimdi var.. Zaten hep var olacak… O’nun dediği gibi, “Çünkü ayrılıklar da sevdaya dair; çünkü ayrılanlar hala sevgili”