AKP: Hedef 2023

Seçim Yazıları Serisinin ilkini iktidar partisi AKP’ye ayırdık. Kasım 2002’den beri tek başına iktidarda olan ve bu seçimde de tek başına iktidar partisi olacağı neredeyse kesin olan AKP 2011 Seçim Beyannamesi‘ni Türkiye Hazır, Hedef 2023 başlığı ile açıkladı. Bu dönemi de çıraklık, kalfalıktan sonraki ustalık dönemi olarak ifade ediyorlar. Seçimi kazanmak, iktidar olmak gibi stresleri yok. Özgüvenleri yüksek, her seçim döneminde olduğu gibi agresif bir tanıtım politikaları var.

Malumunuz seçime giren partiler Seçim Beyannamesi adı verilen genel bir vaad listesi ve ana başlıklar halinde genel politikalarını açıklarlar. Seçim Beyannamesi işi garip bir iş Türkiye’de. Bolca lakırdı, bolca edebiyat. Kimse de okumuyor elbette. Ülkede seçimler halen daha mitinglerle, mitinglerde bağıra çağıra polemiklerle, sokak aralarında gezdirilen bangır bangır – hepsi de berbat olmak koşuluyla- müzik çalan araçlarla ve her elektrik direğine asılmak için milyon TL harcanan bayraklarla yürüyor.

Sadece “Kürt Sorunu ile ilgili neler yapılacak?” gibi gazeteci ya da, TV programı sunucusunun sorularına, eğer konuşasınız yoksa “Bakın Seçim Beyannamemizde bunu enine boyuna anlattık” dersiniz. O kadar.

Seçim Beyannamesi

Öncelikle söylemek lazım ki, Kasım 2002’den beri iktidarda olan bir partinin en temel, en ölümcül, en ciddi konularda bile “bunları bunları yapacağız” demesi ilginç. İşsizlik düşecekmiş örneğin. Yargının karar verme hızı artacakmış. Enflasyon düşecekmiş. Falan filan… Buralar klasik. Geçelim.

AKP Beyannamesinde ilginç olan, slogandan da belli olduğu üzre, vaatlerin seçim dönemiyle olan alakasızlığı. Yani tüm vaadler 2023’e odaklı. 2023’de ihracat şu olacak, GSYH şu olacak, şu kadar karayolumuz, bu kadar demiryolumuz olacak diye sıralanmış veriler. Bu seçim sonucu oluşacak olan Meclis 2023’te çalışmıyor tabii ki. Burada müthiş özgüvenlerinin etkisi var elbette. Zaten tekrar seçilmeleri gerektiğini izah ederken en çok vurguladıkları kelam “istikrar” Bunu da uzun vadeli 12 yıllık bir beyanname ile açıklıyorlar. Bir nevi güç gösterisi.

Beyanname işin tırıvırısı elbette. 2002 Beyannamesini de okudum, 2007 Beyannamesini de. Beyannameye güvenmemek için yeterli malzeme var elimizde. Misal YÖK kaldırılmadı, aksine ÖSYM de YÖK’e bağlandı. Misal dokunulmazlıklar kaldırılmadı. Seçim barajı demokratik kabul edilebilirlik sınırlarına indirilmedi. Misal vergi sayısı azalmadı, GSMH’deki vergi ağırlığı düşürülmedi. Aksine vergi yükü her geçen gün arttı.

2011 Beyannamesini de bu gözle okumak gerekiyor. Bu kez dokunulmazlıkların ya da YÖK’ün kaldırılacağına dair bir kelam yok. Ya da seçim barajlarına… Hatta bir dönem ortalığı kasıp kavuran Kürt sorunu ile ilgili de bir kelam bulmak zor. Tek bulabildiğim Kürt Açılımı ile başlayan, Demokratik Açılım adı ile devam eden, en nihayetinde adı Milli Birlik ve Beraberlik Projesine evrilen sürecin devam edeceği söyleniyor. Devam edecek de, ortada bir şey kalmadı ki devam etsin. Kandil’den dönenlerin çalgılı, türkülü, halaylı, ayaklarının altına serilen kırmızı halılı, bir de mobil mahkemeli karşılama süreci vardı. Baktı ki milliyetçi oylar tehlikede, bir şekilde geri adım atıldı.

Bir de BDP’yi terör örgütü olarak gösterip, onlarla iletişim kurmayan ama terör örgütünün ağa babası PKK’nın lideri ile görüşen bir Yürütme var. Devlet görüşürmüş, bilmezmişiz biz. BDP’yle niye görüşmüyoruz o zaman? Apo’dan daha mı çok terörist bu adamlar?

Kemal Kılıçdaroğlu AKP’nin Seçim Beyannamesini “Programda galiba insan unutulmuş” şeklinde eleştirmişti. 8 yıllık iktidar partisinin 12 yıllık vizyonunu içeren beyannamenin bir müteahhit broşürü havası verdiği bir gerçek. Şehirler inşaa ediliyor, köprüler, karayolları bilmem kaç bin kilometre filan… Ama işçi yok, emekli yok… İhracattan 100 milyar dolar kazanıyoruz, turizmi patlatıyoruz, enerji projelerimiz var ya piiiuvvv… Ama işsizlik? Ama enflasyon? Ama dünyanın en pahalı benzini? Ama dünyanın en yüksek vergileri? Artan dış borç yükü? Yok. Varsa yoksa inşaat.

Seçim Kozu Tayyip Erdoğan

Beyanname işi tırıvırı. AKP’nin en büyük seçim kozu Tayyip Erdoğan’ın ta kendisi. Ne milletvekilleri, ne bakanları, ne projeleri, vaatleri. Çıkıyor, konuşuyor, alkışlanıyor.

“Zongultak’ta üniversite var mıydı?” diye soruyor Zonduldaklılara. “Yoooookkkk” diye bağırıyor onlar da. “İşte biz yaptık.” diyor. 1992’den beri Karaelmas Üniversitesi var orda. Bilmemeleri imkansız. Ama alkışlıyor Zonguldaklılar.

Kahramanmaraş’ta “Biliyorsunuz bu Kılıçdaroğlu Alevi” diye başlıyor söze. Yuhluyor Maraşlılar. Coşuyor Başbakan. Muhtaç çünkü o yuhlara. O yuhlar olmadan 5 para değeri yok çünkü.

Çılgın Proje: Kanalistanbul

Bu seçim öncesi de Çılgın Proje ile yaktı geçti ortalığı. İstanbul’a ikinci boğaz. Gerekçe? Tanker geçişleri Boğaz’ı tehdit ediyormuş. O tankerlerde petrol varmış, kimyasal varmış. Bir kaza olursa halimiz nice olurmuş. Bunu diyen adam nükleer eleştirilerine “Evinizde tüpgaz da bulundurmayın o zaman. O da tehlikeli” dedi. Sen de gemicik bulundurma o zaman, di mi?

Tehlikeli olduğu için, boğazı korumak için tankerler yeni kanala yönlendirilecekmiş. Ama bi dakka, yeni kanalında kenarında devasa gökdelenler, konutlar gördüydüm sanki ben sunumda? O evler petrole, kimyasala dayanıklı malzemeden mi yapılacak?

Kanalistanbul için ayrı bir yazı yazmak lazım belki, ama burda asıl bahsetmek istediğim husus “Çılgın Proje”nin ne olduğu hiç önemli değildi zaten. Projenin açıklandığı şaşaalı törene gelenler ne söylense delicesine alkışlayacak, Erdoğan İstanbul’a ikinci boğaz değil de, ne bileyim, “Uzay Üssü yapacağız” dese de, “200 metre boyunda Ampül Heykeli dikeceğiz” dese de, “Evinizin musluklarından kaplıca suyu akacak” dese de, “Her mahalleye ülker çokoprens otomatları koyacağız” dese de kendi medyası öve öve bitiremeyecekti. Kanal filan hikaye, asıl reyting projeyi açıklayan adamın ta kendisi.

Asgari ücret artış taleplerine kaynak diye karşı çıkan, CHP’nin –bence uygulanması imkansız- her aileye maaş projesine hani kaynak diye karşı çıkan AKP, 30 milyar doların üzerinde maliyeti olacak “çılgın proje” için “Kaynağımız millettir, milllleeettt” diyor. Alkışlanıyor. Asgari ücrete, yoksula kaynak yok. İsmi bile akl-ı selimden uzak çılgın projelere kaynak var. Ne güzel ülke burası!

En az %45

AKP hissiyatımız malum. Boğazlayıp öldürme dürtüsünü bastıramayacak kadar çok nefret ediyorum. Sitede iki üç AKP’limiz vardı, çıkıp da laf edecek yüz bulurlar mı emin değilim. Lakin kişisel sevgi/nefretten öte, madem seçim analizi yapıyoruz yine en az %45 seviyelerinde oy alacak, yine tek başına iktidar olacaklar. O iki üç kişi de gelirse anca “çatlayın da patlayın der” muhtemelen. Çatlarız, patlarız biz de…

Anayasa için ince hesaplar

Diğer partiler oy oranlarımızı 1 pip, 2 pips arttıralım derdindeyken AKP’nin iktidar sıkıntısı yok. Ama başka bir sıkıntıları var. Tayyip Erdoğan’ın yeni anayasa ve beraberinde elde edeceği başkanlık özlemi biliniyor. Bunu gerçekleştirebilmek için “toplumsal uzlaşma” sağlayamayacağı kesin olduğundan dolayı tek çıkar yol yeterli sayıda milletvekili çıkarabilmesi. Ya %65, %70 oy alacak (ki imkansız) ya da seçim barajlarına yaslanıp bir partiyi dışarıda bırakacak. CHP için de böyle bir sorun olmadığına göre, çekirdek seçmeni %7 civarında olan MHP’ye merkez sağ oylarını kesme hedefinde. MHP baraj dışında kalsın, ben oyumu arttırmasam bile sandalyemi arttırırım hesabı. 2002 seçimleri gibi; AKP-CHP ve bağımsızlar. MHP’nin başına gelen seks kasedi skandalları da bu açıdan oldukça manidar. Cemaat basını, cemaat kalemleri de vurup duruyorlar MHP’ye. Gerekçe belli. Ama olur mu? O konuyu da MHP yazımıza saklayalım.