Palavralar – 2
“Kabullenirim – kabulleneceksin – kabullenecekler, kabullenirim – kabullenir – kabullenirler, kabullendim – kabullendi – kabullendiler… Kaçış yok!!” demiştim bir gün.. Tüm bu çekimlere konu olan şey hayattı.. Hayat ve onun sürprizleri kadar “kabullenmek” zorunda olduğumuz başka bir şey yok sanırım.. Öylesine şartsız-şurtsuz kendinizi onun akışına bırakıp, gidiyorsunuz işte. Ne kadarına müdahale etme şansınız var, ne kadarına yok bilemiyorsunuz. Belki de her şey tesadüfi, belki de…