![fasulyedeni babam öldürdü](https://www.fasulyeden.com/wp-content/uploads/2024/05/ahmet-ozal-babami-kim-oldurdu-large-2.png")
yazan:dea
2009 yılı için tek temenni; Herkes için adalet! Vuran için de, vurulan için de; soyan için de, soyulan için de; haklı ve haksız için; güçlü ve güçsüz için; yapan için, yıkan için; aşağıdaki için, yukarıdaki için; herkes için adalet! Çünkü hayat adil değil… Ama olmak zorunda!
Gece sabaha karşı evin içinde patlayan flaşlarla uykum bölündü. Saat 5 civarı. Uyku mahmurluğunu atıp gözümü biraz aralayınca, odanın içinde flaşların patlamadığını, birer ikişer dakika arayla şimşeklerin evin içini aydınlattığını farkettim. Ama öyle patlıyorlar ki, sanki apartmanın 100 metre üstünde, öyle bir aydınlanıyor evin içi, ve arkasından gelen gürültüyle öyle doluyor oda.
Kapıları açmak diye bir dizi vardı bir aralar. Hani, bomba prodüksiyon diye sunulup mantarlayanlardan. Aklımda çok şey kalmamış, Osman Sınav dizisiydi, şarkıcı bir kız vardı, Olgun Şimşek, Erkan Can oynuyordu. Zafer Algöz her zamanki tipi donuk takım elbiseli adam rolündeydi. Dizi iyi miydi, kötü mü onu hatırlamıyorum. Ama Türkiye yemek sonrası dizi sekansında yer bulamamış olması “kötü dizidir” diye kestirip atmamıza engel oluyor, iyi de…
Türkiye’de toplum içinde neredeyse tüm bireylerin yara olarak kabul ettiği, şikayet ettiği, karşı çıktığı bazı çürüklüklerimiz var. Tüm diğer medeniyetlerin, ulusların, toplumların olduğu gibi. Lakin Türkiye’nin farkı yara olarak kabul ettiğimiz bu çürüklüklerin, toplumun şikayet edenler de dahil neredeyse tamamına sirayet etmesidir. Yani herkes bu yaranın varlığından şikayetçidir, ama yine herkes bu yaranın kapanmamasın, gitgide büyümesinin ve sürekli kan kaybedilmesinin de mümessilidir. Nedir mesela? Rüşvet…
Güzel olan ne varsa -ki çok azlar aslında- öldürüyorlar. 2 yaşında bir bebek kalıyor geriye, bir daha hiç gülmeyecek gözleri yaşlı bir kadın. Bir bir, Bir gün hesabı sorulmazmış gibi.. Öldürüyorlar… Hepimizi… Seçilmiş katillerin atanmış katilleri!
Geçen yine Kürşat Başar programlarına benzer bir ortama düştüm. Bu yabancılaşmalar, kültürler arası değişimler güzel geliyor. Misal Fransa’da ya da Almanya’da falan olsa çok koyar ama burada her şey şekilcilikten ibaret olduğu için eğlenceli duruma geliyor. Fakat olmadık muhabbetler ve ekmek kapıları da yaratıyor insana (Manitasal durumlar değil malesef) Hanım kızımız diyor ki: “Bu işin sırrı güne iyi başlamak, güne nasıl başlarsan öyle gidiyor, bunu…
Bu siteyi takip edenler az çok bilirler Celtic sempatimi. Yurtdışından takımlara sempati duymak bu ülkede çok rastlanan bir şey. Kimimiz Barcelona’yı tutar, kimimiz Lazio sempatizanıdır, kimisi sırf renklerinden ötürü Boca Junior’ı takip eder, Juventuslu mu ararsın, Livornolu mu, liste saymakla bitmez. Ben de uzun yıllardır Glasgow Celtic FC’yi, ya da çok bilinen adıyla Celtic’i seviyorum. Politik arkaplanı, İngiltere’ye olan mesafeleri, İskoçya’da ezilen kesim olan Katoliklerin…
Comments are closed.
zayıf, daima adalet ve eşitlik ister, halbuki bunlar kuvvetlinin umurunda bile değildir.. aristoteles
sen bu fotoyu ne zaman çektirdin yahu?
01.01.09’da 🙂
Garipçe kahvaltı dönüşünde…
garipçe’de kahvaltıda ne işin var? Garipçe’de kahvaltı edilecek yer mi var? Ben 6 senede hiç uğramadım yahu iyimiş.
bi de 01.01 ne alaka? Yeniyıla fener’de mi girdin 🙂
garipçe’de kahvaltı güzel gerçekten. denize sıfır omletler, oksijen dolu zeytin tabakları, sıcacık köy esintisi ekmeği.
fotodaki teraziyi kaydırsaydın fotoşopla, daha şık olabilirmiş bu arada : )
Garipçe güzel yer, kahvaltı için de şahane ortam var. Gerçi bizim gittiğimiz mekanı beğenmedim. Tamam salaş bir hali var, hastasıyız, kahvaltıdan beklentimiz de çok değildir; peynir, zeytin işte ama kahvaltı işi yapıyorsun iki kritik nokta var: birincisi, çay servisi süper hızlı olmalı; iki, ekmek sepeti bir an bile boş kalmamalı… o açıdan garipçe balıkçısıydı sanırım adı, sınıfta kaldı.
Hmm iyiymiş yılbaşı programın.Tevekkeli…
Yılbaşı gecesi Beşiktaş’ta, evdeydim Altar, hatta herhangi bir yeni yıl çoşkusuna kapılmadığımdan dolayı, sabahın köründe kalkıp Garipçe’ye kahvaltıya gidecek kadar dinç hissediyordum kendimi. Hemen gereksiz manalar çıkarmayın, lütfen 🙂