Telefon dinliyorum, gözlerim kapalı…

Yalnız ve güzel, alabildiğine çekici, seksi, ateşli ülkemde bir dinlenme yaygarası daha kopuyor bugünlerde. Bu kez dinlenen İstanbul Cumhuriyet Başsavcısı. Dedikodu, iddia filan da değil; Adalet Bakanlığı’nın başsavcısını dinleyen bir ülke olduğumuz resmen kanıtlanmış durumda. Türkiye için şaşılacak bir durum mu? Değil. O zaman bu yaygara neden değil mi? Yani, kendi adıma konuşuyorum, Adalet Bakanlığı’nın başsavcıyı dinlemediği kanıtlansaydı, hani demokratik bir ülkede normalde olması gereken şey olsaydı, ben asıl o zaman şaşırırdım. TİB Başkanı yasadışı bir şey yok mahkeme kararı ile dinledik demiş. Lakin o mahkeme kararlarının nasıl alındığı da daha önce kanıtlanmamış mıydı? Adalet Bakanlığı müfettişleri isim yeri boş olan dinleme izinleri alıyorlardı mahkemelerden. Yargıçlar da ne yapsın, tepelerinde hükümetin, o hükümetin müfettişlerinin baskısı ile el mecbur, basıyor mührü, imzayı izin belgelerine.

Artık sıkılmışlığın da ötesinde ümitsizliğe kapılmış vaziyetteyim, onu itiraf etmem lazım. Biz neden İsveç olamıyoruz anasını satayım diye düşünmeyi bırakalı çok oldu. Ülke sikimde değil zaten de, kendi –gerçekleşmeyecek- kurtuluşumu hayal edip duruyorum. Artık sayısal mayısal bir şekil yapıp milyoner olucaz, sonra siktir olup gideceğiz buralardan. Başka çaresi yok bunun.

Ha bu arada, FasulyedenKom editörü diye bir sıfatım var ya, kendi uydurduğum psikolojik mastürbasyon malzemem, o sıfatın verdiği yetkiyle yazarlarımızın telefonlarını dinliyorum. FasulyedenKom – Cumartesi sohbetlerinde UlviCanOğlan bu hafta DoğaTosunDellez’i konuk edecekmiş, haberi sızdırayım laf arasında…

Ohaa Altar şuan çıtır bir stajyer avukata yazıyor telefonda… Dur dur, kaçtım ben, çok heyecanlı bu konuşma, hahah