Yanından geçiyoruz tahta perdenin, hergünkü yolumuzda.. Yalnız biri, bir genç sıçrıyor görmek için öte yanını, bunca bezgin insan arasında... Algıda enayilik bi bakıma..
Masmavi nehirler boyu kayalara çarparak akarken, kaybedilmişken saman sarısı düşler ve son kuşlarını da yakınca mevsim birer birer kızarınca dünya ırmakları, her kıtada biraz ölmek adetimdir..
'Aşıksın sen' dedi sevdiğim bir abim.. Aşıksın.. Gecenin en hoşnutsuz saatinde sezonun ilk ayazından nasibini alırken ellerim, gözlerim uykusuz, bedenim yorgun ve gözlerim boş bakarken karardı yine etrafım bir anda. Söylencek çok şey yoktu aslında. Çok çaba sarfetmedim ne cevap verebilirim diye. Zaten tüm çabamı gözlerimi açık tutmak için harcıyormuşum gibi hissettim.
1 Ocak günü kuruşlar ve 1 liralar yeniden tedavüle sokulacak. Paradan altı sıfır atacaklar. Yeniden 1 lira ve kuruşların insanları mı olacağız? Sıfırlarla birlikte o sıfırların çoğaltıldığı yıllar geriye doğru mu gidecek? Şimdi altı sıfırımızı atacaklar bizim. Farkında olunmayabilir ama nicedir çoğalttığımız, sıfırlar çoğaldıkça gizli gizli çoğaldığımızı sandığımız sıfırlarımız onlar bizim. Çok paralar alıyoruz böylece, çok paralar veriyoruz ve "çok paranın insanları" oluyoruz. Oluyorduk. Yıllar içinde ne güçlüklerle biriktirdik biz o sıfırları oysa. Sonunda tablo, sıfır noktasındaki tablo şöyleydi sanıyorum:
Ne zaman birşeyler yazmaya otursam klavyenin başına
Küfrü basasım gelir Amerikan orospu çocuklarına...
Pardon kendimi tutamiyorum siire bayiliyorum..
Ne zaman birseyler yazmaya otursam klavyenim basina hep olumsuzluklarla dolu bir dünya takilir kalir aklima. Paranoyak oluyorum; yagmurun yagmasi; benim günümün kötü geçmesi ve küresellesme hakkinda öyle bir baglanti kuruyorum ki kendimden süphe eder olur, aynada dakikalarca bakakalirim yüzüme.
Öyle bir toplumuz ki herkes her şeyi yapabilir her konuda fikr yürütebilir.En ufağından bir trafik kazası anında bile onlarca doktor, hemşire türeyebilir. Zati milyonlarca teknik-direktör ve antrenör hali hazırda bulunmaktadır. Ülkeyi kurtarmak adına ise milletçe silme ekonomisttizdir. Ama toplumda son 10 yıl içerisinde öylesine muhteşem, öylesine yüce bir sınıf oluştu ki sanırım daha öncesinde dünya üzerinde bu tip üstün yaşam formlarının bir arada bulunduğu bir ülke hiç olmamıştır. Hatta eminim olmamıştır.
İnsan gençken çok şeyler hayal eder. Büyüyünce öğretmen, pilot, doktor vs olmak ister çocuk. Neden olduğunu bilmeden pervasızca her dala konmak ister insan gençken. Yıllardır ülkemizde okur-yazarın azlığından yakınılır; genç nüfusun çokluğuyla övünülürdü. Şimdi, ikisi de fos çıktı. Bir tek işsizlik yıllardır baki. Birçok genç şu an okur/yazar, fakat işsiz. Toplumun üzerinde durduğu, devamlı birbiriyle alakalı üç ayağı vardır: EĞİTİM, EKONOMİ ve SİYASET..
Roma İmparatorluğunun, kölelerin isyanına önderlik eden bir Spartaküs'ü olmuştur. Türkiye de bu asrın başında Atatürk'ün gerçekleştirdiği Kurtuluş Savaşı zaferleriyle sömürgeciliğin çözülmesi sürecine öncülük etmiş, dolayısıyla sömürge düzeni karşısında Spartaküs rolünü oynamıştır.
Şimdi yeni bir imparatorluk dönemi başlatılmak istenmektedir. Bu yeni İmparatorluğun karşısında yeni bir Spartaküs'ün çıkması olasılığı, Yeni Dünya Düzeni egemenlerini düşündürüyor olmalı.
Bu memleket ki, suları nedeniyle komşularıyla papaz olan, su yüzünden onlara posta koyan, savaşların eşiğine gelen bir ülke. Neden? Çünkü, Anadolu'nun bağrından her ilkbaharda coşup sel gibi akan suları var. Sadece bunlar mı? Bu toprakların dibi de su kaynaklarıyla, neredeyse bitmez rezervlerle dolu. E peki madem, bu ülkenin bu kadar suyu varken, bu ülkenin insanları neden kuyu suyu içer? Üstelik de üstüne para verip. Üstelik, aynı suyun yanında doğal kaynak suları dururken?