Siz ne kadar hayatı anlamlandırmaya çalışsanız da dünyanın bir köşesinde anlamsızca şeyler size inat olmaya devam ediyordur. Bazen gerçek; göründüğü gibi olmamakla birlikte, gerçeğin göründüğünden daha gerçek olduğu zamanlar da vardır. Anlamsızdır, saçmadır. Ama bir şeyler oluyordur işte.
Ufak bir odada bitti her şey. Belki anlamsızdı. Ya da anlamlıydı da kimse anlamlandıramıyordu. Kim bilir?...
İstanbuldan kaçmak, uzaklaşmak arzusuyla başlayan bir yolculugun hikayesi ve bir manyağın izlenimleri -1- (biz bir diyelim belki devamını çeken olur)
Siz de mi bunaldınız İstanbul'un keşmekeşinden, ustunuzdeki "ne oldum, ne olacaksın" stresinden, buyuyunce ne olacaksın sorularından ve bu soruların kafanızın içindeki o boşlukta yankı yapmasından?
İlacı var... En azından öyle söyluyorlar.
- Gitme…
- Olmaz…Olmamalı yada.
- Neden?
- Eyleme ihtiyacım var benimde. Bana sadece gitme diyorsun. Peki sonrası…
- Çözebiliriz belki…
- Çözmek için bağlı olmak gerekmiyor mu?
- …ne diyebilirim ki daha. İstediğin neyse onu yap o halde. Gerçekten gitmek istiyor musun?
- Bilmiyorum,kafam karışık. Sadece bir şey yapmalı olduğumu biliyorum.
- Tamam!... Bir şey yap o zaman. Kal mesela.
- Ben…yapamam. Ben seninle çok yalnız hissediyorum kendimi.