![fasulyedeni babam öldürdü](https://www.fasulyeden.com/wp-content/uploads/2024/05/ahmet-ozal-babami-kim-oldurdu-large-2.png")
yazan:dea
Köklerin çınar,
Başın göğe kadar,
Her sabah özgürlüğe doğar Fenerbahçe!
Sonsuza kadar,
Onurlu, uygar,
Bir tek tarihe sığar Fenerbahçe!
Her yeni kuşak,
Bu emaneti,
Bayrak gibi iftiharla taşır soylu Fenerbahçe
Sonsuza kadar yaşa Fenerbahçe!
Vimeo sorunu yaşayanlar için Youtube linki
Videoya ne gerek var, sesi duyayım yeter diyenler için, mp3 formatı:
Bizim Ataşehir’de kocamaaan bir spor kompleksi var ya hani, basketbol takımlarımızın maçlarını yaptığı. Bir büyük salonu, bir de küçük salonu var. Büyük salonda Erkek Basketbol takımı oynarken, küçük olanda Kadın Basketbol Takımımız oynuyor ya hani. Küçüğün adı uzuuuuun uzadıya, Fenerbahçe Ülker Sports Arena Metro Enerji Salonu. Yazarken yoruluyor insan, üstelik dile kolay da değil, söylerken de yoruluyor. Hazır Kadın Basketbol Takımımız da orada oynuyor, o…
Sizin resmi siteyi düşürdüğünüz bu rezil duruma mı, 1997 yılının son teknolojisi Word Art uzmanı grafikerinize mi, utanmamanıza mı, sıkılmamanıza mı, camianın saygı duyduğu kimi isimler üzerinden yaptığınız gerzek propagandaya mı küfretsek? Neye küfretsek lan? Hangisine?
Abdülkerim Durmaz’ı NtvSpor’da izledim. Hikeyeleri ve uslübu yıktı geçirdi beni. Aşağıdaki de Radikal’de yıllar önce yayınlanmış ropörtajı. “İngiltere maçını sormak istiyorum bir de. Wembley’e ilk ayak basan Türk oyuncu olabilmek için otobüsten arkadaşlarınızla sahaya kadar yarıştığınız anlatılıyor… O bir espriydi. Güzeldi, aradan 20 yıl geçti, hâlâ anlatılıyor. Ben böyle çocukluğumdan beri espri yapmayı, futbolcu terimiyle söylersek ‘b.k atmayı’ severim. Orada yaptığım da bir espriydi. Milli…
Hayat her geçen gün daha da kötü bir hal alırken, ülke gündemi ayrı boktan, spor gündemi ayrı boktan iken yapabileceğimiz en kötü şeyi yaptık; sustuk Fasulyeden olarak. Önce 3-5 gün sürecek sandık, değilmiş; “birkaç haftaya toparlarız herhalde” dedik, toparlayamadık; “1-2 ay kafa dinlemek lazım demek” ki derken, kafa mafa da toparlamadan buraya kadar geldik. Ağustos ve Eylül’deki bir iki zorlama hamleyi saymazsak, tam tamına 1…
Ben melamet hırkasını kendim giydim eynime, Ar-u namus şişesini taşa çaldım kime ne? Gah çıkarım gökyüzüne, seyrederim alemi, Gah inerim yeryüzüne, seyreder alem beni…
Taraftar sever, gönülden sever ve sevdiğinin peşinden her yere gider elinden geldiğince. O renklere aşıktır çünkü, kalbi takımıyla atar. Hayatı boyunca en büyük aşkıdır. Bu uğurda hayatta kaybettiği fırsatları, harcadığı milyarları, çekilen çileleri siklemez bile. Evi tribündür taraftarın. İkinci evinden ziyade birinci evidir. En mutlu ya da mutsuz, en heyecanlı, en coşkulu olduğu yerdir hayatta. Orada kendisine yapılan müdahaleyi hoş görmez tıpkı hafta sonu Manisa’da…
Comments are closed.
güneş yerine fenerbahçe doğsun