En fazla bir götün var, fazlası değil!

Herşey daha kolay olur muydu daha dirençli insanlar olabilsek? Patronun geçti karşına, kaydı fırçayı -ama sağlam kaydı hani- olayı profesyonel çerçevede değerlendirip, “hımm performansımla ilgili aksiyon almalıyım, benden beklenen bu diyebilsen”. Ya da çok sevdiğin bir arkadaşının arkandan konuştuğunu, yüzüne gülüp de arkandan pezevengin evladı sıfatını yapıştırdığını, yakıştırdığını öğrensen, “zayıf insanların çarpık düşünceleri bunlar, dikkate alınmaz. Zayıf insanlarla arkadaşlık etmemeliydim” diyebilsen. Dur, dur, ya da çalıştığın bankadan arasalar da, “kredi borcunuz ödenmedi, yasal işlem başlatacağız, evinizi haczedeceğiz, donunuzu alacağız donunuzu” deseler, bunu da “elbette vahşi bir dünyadayız, bankaların da yapması gerek bu, haklılar” diye karşılayabilsen…

Karşılarsın belki, karşılayamazsın demem. Sinir stres yapıp beyin hücrelerini öldürmektense, duygu hücrelerini bastırmayı öğrenirsin, daha dirençli olursun. Daha gamsız, ruhsuz belki ama daha güçlü olacağın aşikar. Lakin herşeyin bir sınırı olduğu gibi bunun da bir sınırı olacak, tüm o biriktirdiğin nefret tohumları, sen farkında olsan da olmasan da içinde bir yerlerde fidana, o fidanlar ağaca, o ağaçlar da -yok yok ormana değil- arap saçına dönecek, “nah ben burdayım” diye dikilecek karşına. İşte o zaman güzel dostum, o zaman insan kalabilmek, böyle, sağlam göt isteyecek. Lakin o anlayacaksın ki herkeste en fazla bir göt var, fazlası değil *…