Mavrova’dan aldım sümbül

yazan:dea

Mavrova’dan aldım sümbül bir okka nohut
Al beni bre sar more sümbül yanında uyut
Gel yanıma gir koynuma ağlatma beni
Yedi de sene mahpusta yatsam alacam seni

Mavrova’dan aldım sümbül bir okka biber
Kaza da kaza dolaştım sümbül yok senden dilber
Gel yanıma gir koynuma ağlatma beni
Yedi de sene mahpusta yatsam saracam seni

Mavrova’dan çıktın sümbül üç gün eğlendin
Üç günün içinde sümbül kimi beğendin
Gel yanıma gir koynuma ağlatma beni
Yedi de sene mahpusta yatsam alacam seni

[audio:http://demyra.googlepages.com/ElvedaRumeliDizisi-Mavrova.mp3]

Similar Posts

Gün ağarırken

yazan:mercutio muzik

Gün ağarırken kaç sefer, kaç sefer gelir içime oy bilekler kan içinde, gözlerim dalıyor yaralarım tuz içinde, basmışım acıyor dahası var desem ne çıkar? yüreğim yanıyor gidem toz duman içinde, vuram kahpeler devire söz vermişim bir kere ölmeye, sen sarıl gün ağarmaz deme… giden gitmiyor boş yere, söz vermişiz bir kere söz…

Rabbime sordum “Alex” dedi.

Rabbime sordum “Alex” dedi.

yazan:dea spor

Biliyor musun Alex? Sen ne zaman güzel bir pas versen, sen ne zaman güzel bir gol atıp tribünlere koşsan, ya da ne zaman yenik duruma düşsek ve gözlerinin altı şişse, hayat veren golü atıp kollarını alabildiğine kaldırıp hem tribünleri, hem takımı ateşlesen aklıma Candan Erçetin’in “Melek” şarkısı gelir. Biliyorum, çocukca… Ama anla be Alex, biz ki, ustası değil miyiz çocukca sevmenin?

Pogo bir tür danstır

yazan:dea alinti, kultur-sanat, muzik

Ayça Seren Ural.. 25 yaşında bir genç kadın.. Üniversite yıllarını punk olarak yaşadı. Dar pantolonlar giyip, saçlarını kazıttı. Kavga anında kullanmak için beline zincirler taktı. Saksıda esrar yetiştirip içti. Kimliksiz dolaştı. Nezarethanelerde sabahladı, aç kaldı. Sorgulamadan sevişti. Ekonomiye canlılık getirmek için arabaları çizdi! Hamile kaldı. Evlendi. Çocuk doğurdu. Ve İstanbul’dan taşınıp, roman yazdı. Ayça Seren Ural, ilk kitabı Pogo’da kendi yaşadıklarını ve daha fazlasını anlatıyor….

Sen de başını alıp gitme

Sen de başını alıp gitme

yazan:dea muzik

Şarkı zaten evlada miras bırakılacak türden; sözler Cem Baba’dan, malum; müzik de Nil Burak mıydı, kimdi? Her şey bir yana, bir başka severim Haluk Bilginer’i… Bunu da söylemiş, bugün öğrendim ben… Ben suyumu kazandım da içtim, Ekmeğimi böldüm de yedim, Alkışı duydum, ihaneti gördüm, Sesim de oldu, sessizliğimde; Seviştiğim de oldu benim… Sen de başını alıp gitme ne olur, Ne olur tut ellerimi, Hayatta hiçbir…

Ellerim Bomboş

Ellerim Bomboş

yazan:dea muzik

Haluk Bilginer‘in “Sen de başını alıp gitme, ne olur”u ile başladığımız seriye bir başka güzel adamla, Olgun Şimşek‘le devam edelim. Şimdilerde oynadığı Kapalıçarşı dizisinde söylediği bir türküden bahsediliyor sürekli; diziyi izlemedim, türküyü dinlemedim ama, şu aşağıdaki “Ellerim Bomboş” performansı ile beni mest etti. İlk dinleyişinizde belki yabancılık çekeceksiniz, ben çektim; ama birkaç tekrardan sonra bu arabesk sosu katılmış versiyonu hafızalardan silinmeyecek. senden ayrılmadan önce bilmiyordum…

One Comment

  1. Arkadasim, son gunlerde dikkatimi cekti senin bu tavrin. Bak bastan anlasalim, sagdan soldan sarki sozu kopyalayip yapistirarak yazi yazmis gibi gorunmek patenti bende olan bir cakalliktir. Lutfen rolumu calma.
    Sen git sosyal icerikli mesaj ver, sokaklarin nabzini tut, ne bileyim Tokyo borsasi hakkinda spekulasyonlar karala. Akilli ol, butun hisse senetlerini dusururum, dimdizlak kalirsin ortada…

Comments are closed.