Çarpık çurpuk Türk demokrasisi yeni bir sınav vermek üzere 22 Temmuz seçimlerine kilitlenedursun, bir seçimde daha kitleleri etkilemek için sözler, fikirler, projeler değil de bangır bangır seçim otobüsleri, milyonlarca YTL harcanan abuk sabuk bayraklar sardı dört bir yanı. Tüm ana yollar, stratejik meydanlar birbirinden sinir bozucu bir havaya büründü. Nedir anlamıyorum, en çok AKP’nin bayrağı var ona basıcam oyumu diyen bir seçmen kitlesi mi var? Ya da MHP’nin playlistini çok...
Yurdum internet kullanıcısı, hele hele taraftar forumlarını kendilerine mesken tutanları pek bir garip oluyor. Zaten futbolu tek renkle izleme, tartışma hallerinden mütevellit en doğru biziz, en büyük biziz, diğerleri hep ezik ruh hali içindeler, anlıyorum. Ama bu türlü salak saçam sitelerin düzenlediği en büyük taraftar kimde anketlerine ambargo koyma hırsı bardağı taşırıyor resmen.
buraya bakarlar
Olm şaka maka çölleşiyor Türkiye. Yeraltı ve yerüstü zenginlikler masalı Coğrafya dersinde kaldı bile. Bulaşık yıkarken, traş olurken, banyo yaparken, 2 gram dikkat etsek belki camiaya bir faydamız dokunur. Akıllı olun, çocuklarımız da banyo yapmak isteyecek muhakkak, onlara da 3-5 ton, allah ne verdiyse su bırakalım.
Magazin olayına girelim belki reyting gelir kaygısında değilim elbette ama ürkütücü gelmiyor mu size de? Megastarımız yıllar önce de Cem Adler miydi neydi babyface bir abiyle evlenmişti. O zaman da böyle kabusum olmuştu o evlilik. Rüyalarıma girdi filan. Armağan dediler de önce Armağan Çağlayan sandım bir de, meğer başka bir Armağanmış. Buna da şükür dedim sonra da, kendim de inanmadım dediğime… Sokucam dahi anlamındaki -de’ye de haa…
Artık her an sidikli lakabını alabilirim: Evime gitmeden önce uygun olduğum yerde tuvalete gidiyorum çünkü kapıda altıma yapabilirim. Kapımın açılması fasılasız 5.5 dakika sürüyor. Deli gibi gürültülü. Otomatik süresi yetmiyor. Evime ikinci hırsız girdi ve ben normal kapıdan bağımsız yeni 1 kapı ve 2 anahtar daha edindim. (Deniz Akkaya Haklılığı: Evime gitmek istiyorum, çişimi yapmak istiyorum.) Toplam 5 anahtarla evime girilebiliyor. 6.cısını da almaya üşendim. Asma kilit yapacakmışım...
Çocuklarımıza, torunlarımıza vazgeçmediğimizi gösterebilirsek ve onlara da vazgeçmemeyi öğretebilirsek ne mutlu bizlere, yoksa sokayım ligine de kümesine de… Arkamız sağlam gelsin, Göztepe tribünleri bitmesin, 20-30 yıl sonra bile her gittiğimiz şehirde özel önlem alınsın, stadlar sadece biz geliyoruz diye dolsun bunlar bize yeter… Yoksa biz, falanca teknik direktörü alırsanız sizi ligten düşürürüz diye gelen telefonları da duyduk, şu maçta olay çıkartırsanız ceza veririz size diye...
Atif Kececi ‘Yoneticilik Sanati’ baslikli makalesini soyle sonlandiriyor:
“… Okulu olmayan spor kulubu yoneticiliginin egitimini almis insanimiz yok. Uzun sure yoneticilik yapip tecrube sahibi olanlar ise ne hikmetse kenarda tutulmaktadirlar. Gunumuzdeki yonetici profilini anlatan en onemli gosterge yaptiklari aciklamalardaki sacmaliklar olmaktadir.”
Icinde ‘spor kulubu yoneticiligi’ ifadesi gecen bir yazi okurken heyecanlaniyor insan!
Geçen gün, sabah 7.30 civarı Mecidiyeköy’de servise yetişmek için uyku sersemi seri adımlarla yürürken, yolun karşısına geçmek için bir kırmızı ışıkta durdum. Bir an önce ışık yeşile dönsün de artık karşıya geçeyim diye beklerken, yolun tam karşısındaki reklam panolarına gözüm takıldı. Uzaktan bir şeyler seçiyorum, ama herhalde uykunun mahmurluğundan olsa gerek yanlış görüyorumdur diye düşündüm. Artık yeşil ışığı daha bir sabırsızca bekleyip, bir an önce karşıya geçeyim de ne olduğunu tam...
Son Mudahaleler