![fasulyedeni babam öldürdü](https://www.fasulyeden.com/wp-content/uploads/2024/05/ahmet-ozal-babami-kim-oldurdu-large-2.png")
yazan:mercutio
Gün ağarırken kaç sefer, kaç sefer gelir içime
oy bilekler kan içinde, gözlerim dalıyor
yaralarım tuz içinde, basmışım acıyor
dahası var desem ne çıkar? yüreğim yanıyor
gidem toz duman içinde, vuram kahpeler devire
söz vermişim bir kere ölmeye,
sen sarıl gün ağarmaz deme…
giden gitmiyor boş yere,
söz vermişiz bir kere söz…
Efkan Şeşen
Bundan seneler önce keşfettiğim birisidir Mahmut Abi. Zamanla unuttum, gitti tabii. Bugün televizyonda tamamen alakasız bir şarkı dinlerken “noldu acaba bu adama?” diye aklıma geldi. Sitesine girdim, olanca haşmeti ile sapasağlam ayaktaymış meğersem. Repertuar çok gelişmemiş aslında, ve hala arada vasatın altında birkaç çalışma var gibi. Hepsini dinlemedim, kafam bulanık ama, yıllar önce kopartan etkisine maruz kaldığım This world should sink‘i sizinle paylaşayım istedim. Orhan…
Uzun zamandır bazı özlediğim sesleri duyamıyorum. Aslına bakılırsa duyduğum zaman bir daha duymamak için dua ettiğim sesler olsa da mevcudiyetinin anlamını yeni idrak ettim… O ki yıllardır modern genç tarafından tekme tokat kovuldu; o ki entelektüel sohbetlerde hep horlandı, itildi; o ki kalbindeki acıyla modern dünyanın duvarına, gökdelen camlarına çarpıp ölen güvercin misali, çarpıp çarpıp parçalanan bir kesimin sesiydi; o ki varoşlara tanrının bir hikmetiydi:…
Yüzyılın projesi Metrobüs’ün değil insan, hayvan bile taşınmayacak kadar insan yığması sistemi üzerine buralarda defalarca kelam ettik. Geçtiğimiz günlerde de tıklım tıklım otobüste bir vatandaşımız ne yazık ki, fenalaşarak kalp krizi geçirdi ve öldü. Konu ulusal basına taşınınca İETT Genel Müdürü, metrobüs hattında 300 aracın hizmet verdiğini, beklediklerinden daha fazla talep olması nedeniyle otobüslerin çok yoğun olduğunu, ancak altyapının daha fazla otobüs ve daha fazla…
Yıllardır farklı din, dil ve ırktan milyonlarca insanın geçip giderken bıraktığı izleri taşıdığından mıdır nedir, İstanbul’un hep bir gizemi, çekiciliği vardır ya hani… Bu gizemi yaratan; senin benim gibi normallerle zengini, fakiri, genci, yaşlısını; travestisi, ibnesi, türbanlısını; ayyaşı ve tinercisini; hırlısı, hırsızı ve kapıp kaçanını kaldırım taşlarının üstünde birleştiren bir ruh var bu sokaklarda.
Sezen Aksu şarkıyı, şarkıda bahsettiği Üzgünüm Leyla‘nın (Dertliyim Ruhuma Hicranını) sahibi Sadettin Kaynak üstada ithaf etmiş, yorumlamak da Cihan Okan‘a düşmüş… Vizontele’de Nazmi Doğan’a sorar gibi soruyorum; Rumeli Kavağı çok uzak mıdır? Not: 03:33-04:03 arasını dinlemeden önce doktorunuza başvurunuz. biter mi dert bitmez hadi kalk yürü rumeli kavağı’na dertleşelim dökelim içimizi balıkçıların ağına gün batımı kızıla boyarken gece yar gibi girsin koynumuza suya vursun ayın…
Yaramaaa baaaastı geçtiii… Yalan… Yarama basıp geçmedi. Ölüm haberini ilk duyduğumda şaşırmadım bile aslında. Ya da şaşırmadım doğru olmadı belki, üzülmedim daha doğrusu. Michael Jackson ölmüştü, o kadar. Tamam, her ölüm erkendi, ama Michael Jackson’dı en nihayetinde, ve ölmeyecek diye bir şey yoktu. O da ölecekti, ölmüştü. Bu yazıyı aslında ölümünden hemen sonra yazacaktım. Her zamanki üşengeçliğim sağolsun, bu güne kadar kaldı. Dört aydan fazla…
Comments are closed.
yer bitirir beni durmadan…
sabaha karşı dinlemek feci yaralıyor insanı… Sakin ama her an parçalayacak gibi…
boklu ortam dosyalarının bazılarında linkler ölmüş arkadaşlar, uyarmak istedim…
Link sistemini kaldırdık. Flash Player’ımız var artık.
^^UP^^
Hastasıyım şarkının!